Indie
Jeśli chcemy wypocząć lekko, łatwo i przyjemnie, nie jedziemy do Indii. To nie jest kraj dla ludzi wrażliwych, szukających spokoju i miłych, niekoniecznie ekstremalnych wrażeń. Jeśli wyobrazimy sobie najbardziej zaniedbany i zacofany zakątek w najbiedniejszym miejscu Europy, to nie da nam nawet cienia wyobrażenia o indyjskiej ulicy. Zawartość rynsztoków płynąca wąskimi uliczkami, sterty śmieci i grzebiące w nich kozy, świnie, psy, szczury, małpy oczywiście święte krowy.
Ciekawostki
- Prawa ręka do jedzenia, lewa do higieny osobistej.
Kuchnia indyjska
Specyficzna i niezwykła jest kuchnia indyjska. Hindusi uważają pożywienie za dar niebios i odnoszą się do niego z wielkim wręcz szacunkiem i uwagą oraz z zachowaniem wielkiego porządku i ładu podczas przygotowywania potraw.
Kuchnia a religia
Możemy podzielić ją na cztery typy ze względu na zróżnicowanie religijne kraju:
- Północ - kuchnia muzułmańska - podpłomyki- chlebki (ćapatti) w kształcie dużych placków , curry (kari), mięso duszone z wieloma przyprawami , pilaw, mleczne desery, herbata z mlekiem i cukrem
- Południe - kuchnia madraska – curry, pachami- przyprawiony jogurt, dosa (naleśniki z mąki ryżowej), placki z różnych mąk z dodatkiem chutney i sambar
- Zachód - kuchnia bombajska i goa - kaczka po bombajsku i bombajska chałwa
- Wschód - kuchnia bengalska – smażone placki - chlebki.
Tarka dal to potrawa z ciecierzycy z ogromną ilością przypraw. Mozaika smaków Indii.
Dania wegetariańskie
Większość Hindusów jest wegetarianami więc przeważa kuchnia bezmięsna. Dominuje w niej przede wszystkim ryż, gotowany na około 30 różnych sposobów, poza tym fasola, soczewica i groch. Jeśli mięso to drób, jagnięcina, baranina czy mięso kozie, wołowina ze względów religijnych jest zakazana.
Zwyczaje kulinarne
Posiłek składa się z dwóch trzech dań podawanych na dużych (thal) i małych tacach (thali). Mniejsze służą do podawania mięsa , większe to głównie warzywa strączkowe, marynaty czasem do tego jogurt. W domach je się rękami, nabierając jedzenie na chleb . Hindusi używają też dużo przypraw, ich potrawy są z reguły bardzo ostre. Głowny posiłek spożywa się wieczorem, rano skromne śniadanie a w dzień przekąski - tandoori.
Desery
Będąc w Indiach trzeba koniecznie spróbować miejscowych „słodkości”. - cukierki Mithaj, czy kulki robione ze słodkiego sera zwane rasgule i przepyszną słodką chałwę.
Herbata i napoje
Z napojów tradycyjna indyjska herbata i przyprawione napoje , bo Hindusi uwielbiają przyprawy – lassi, mieszanka jogurtu, mleka i wody różanej, zaprawiona kardamonem lub kminem.
Samosy nadziewane wołowiną z cieciorką smaży się w tłuszczu a podaje z sosami.
Tradycje w Indiach
Motywami wplecionymi w tradycyjny indyjski ślub są słodycze, jajka i pieniądze. Mają one symbolizować odpowiednio słodkie życie, płodność i dobrobyt. Hinduski ślub zawiera zwyczajowe rytuały odpędzające złe duchy. Po ślubie ojciec pana młodego albo brata posypują płatkami kwiatów nowożeńców, a następnie obchodzą wokół nich trzy razy, trzymając nad ich głowami kokos. Tradycyjna indyjska panna młoda nosi w dniu ślubu różowe i czerwone sari, strojąc się w taka ilość biżuterii, jak to tylko możliwe. Barwienie henną, tradycyjna forma sztuki hinduskiej, jest nadal praktykowane przez panny młode w Indiach.
Nowy Rok
Theyyam
Theyyam stał się popularnym widowiskiem rejonu Kannur w Kerali. Wielu turystów nęci mistyczna atmosfera całonocnych występów, niezwykła scenografia i oczywiście bajeczne maski i stroje aktorów. Jednak theyyam jest czymś więcej niż tylko spektaklem granym ku uciesze gawiedzi. Tradycja tej religijnej dramy łączy się nierozerwalnie z kultem bohaterów i bogiń, dlatego też często obrzęd ów nazywany jest kaliyattam, czyli „taniec bogini Kali”.Theyyam to jeden z ciekawszych obrzędów religijnych, jakie można zobaczyć w Indiach. Elementami theyyam są: melorecytacje, hipnotyczne tańce, krwawe ofiary, a niekiedy nawiedzenia.
Theyyam (taniec w maskach) to jedna z dawnych Indyjskich tradycji wciaz kultywowana w regionach.
Kropka na czole
Tradycją związaną z Indiami jest kropka umieszczona na czołach kobiet, nieco powyżej brwi i nazywana "kumkum", "bindiya" lub "puttu" zależnie od języka którym się posługujemy. W przeszłości kolor czerwony nosiły kobiety, zamężne ale nie wdowy. Symbolu tego nie nosiły kobiety chrześcijańskie czy muzułmańskie. Jednakże z czasem zaczęło to być modą nawet dla kobiet chrześcijańskich, które uważały "kumkum" jako element ozdobny. Tak więc powoli zaczął się zacierać symbol, który w przeszłości zarezerwowany był jedynie dla kobiet hinduskich. Dzisiaj kolor zależy od koloru ubrania danej kobiety i nie ma on już tego znaczenia, które posiadał w przeszłości. "umkum" zaczęło być elementem ozdobnym również dla młodych dziewcząt jak również i dla wdów.
Malowanie kropek kumkum na czole ma do dziś duże znaczenie.
Ubiory
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz